Dalam pendidikan prasekolah, pelbagai pendekatan yang bersesuaian dengan kebolehan,
keupayaan dan minat perlu dirancang supaya murid dapat dilibatkan secara aktif dalam
pembelajaran dan mereka mendapati bahawa pembelajaran itu adalah sesuatu yang
bermakna, berkesan dan menyeronokkan. Oleh itu Pusat Perkembagan Kurikulum (2003,ms
260) mensyorkan empat pendekatan pengajaran berasaskan konsep dan prinsip bagi
pendidikan prasekolah iaitu :
i. Pendekatan Belajar Melalui Bermain
ii. Pendekatan Bertema
iii. Pendekatan Bersepadu
iv. Penggunaan ICT Dalam Pembelajaran
94
Walau bagaimanapun semasa menjalankan aktiviti pengajaran dan pembelajaran,
adalah digalakkan keempat-empat pendekatan ini disepadukan.
Belajar Melalui Bermain
Pendekatan belajar melalui bermain yang disarankan oleh Puasat Perkembangan Kurikulum,
(2003) adalah satu pendekatan yang terancang dan berstruktur bagi memberi peluang kepada
murid belajar dalam suasana yang menggembirakan dan bermakna. Pendekatan belajar
melalui bermain dirancang supaya penekanannya dalam proses pengajaran dan pembelajaran
kerana mealaui bermain mereka denagan gembira dan senang hati membuat penerokaan,
penemuan dan pembinaan melalui pengalaman langsung secara semulajadi.
Oleh itu penekanan kepada pendekatan ini menjadikan proses pengajaran dan
pembelajaran itu menggembirakan di samping keupayaan kognitif, keinginan untuk
meneroka bagi memenuhi perasaan ingin tahu, kemahiran motor kasar danmotor halus, serta
meningkatkan kemahiran berfikir secara kreatif dan inovatif. Pusat Perkembangan
Kurikulum menggariskan ciri-ciri pendekatan belajar sambil bermain yang mengembirakan,
melibatkan penerokaan dan interaksi kanak-kanak dengan persekitaran, melibatkan
percubaan idea kanak-kanak sendiri, memberi peluang kanak-kanak untuk menumpukan
perhatian dan kelonggoran masa bermain.
Mengikut Vygotsky (1967), “ Play is helpful in the development of language and
thougt. Mental structures are formed through the use of signs and tools and play helps in this
formation. Play also frees the child from the constrains of the real world that surround the
child. In this way play gives children greater control over situation than they would have in
reality. Children play with meanings as well as with objects as a result of being freed from
reality. They are thus allowed to engage in higher order thought processes through play.”
(Spodek. Et.al, 1989,ms 181).
Imam Al-Ghazali (Hassan Langgulung, 1979) menitikberatkan bermain bagi kanakkanak
kerana dengan bermain kanak-kanak boleh mengembangkan sifat semulajadi mereka
95
di samping menyuburkan tubuh dan mengutkan otot-otot. Beliau juga menyatakan bermain
boleh mendatangkan kegembiraan, kerehatan bagi kanak-kanak selepas penat belajar.
Pelaksanaan pendekatan belajar melalui bermain hendaklah dijalankan dengan
mengambil kira hasil pembelajaran yang ingin dicapai dan ditentukan. Bahan juga perlu
sesuai dan berfaedah kepada perkembagan murid. Bahan konkrit, benar dan bermakna
disediakan untuk menggalakkan komunikasi dan imaginasi. Dan yang terpenting sekali ialah
permainan itu menarik minat dan menggembirakan murid.
Melalui pendekatan ini juga akan dapat mengukuhkan penguasaan konsep
pembelajaran dari umum kepada yang lebih spesifik. Ia juga dapat meningkatkan keupayaan
kognitif. Selain itu bersosialisasi dengan rakan sebaya dan orang dewasa. Pendekatan ini juga
dapat meningkatkan penguasaan kemahiran emosi, mengukuhkan perkembangan fizikal,
menguasai kemahiran manipulasi, menguasai daya reka cipta secara konstruktif dan di harap
kanak-kanak dapat melahir dan menyatakan perasaan sendiri.
